İndigo çok eski bir pigmenttir, üretiminin ilk izleri yaklaşık 4000 yıl öncesine dayanmaktadır. Aslen Hindistan'dan olup, M.Ö. 2400 yıllarında Mısırlılar tarafından mumyaları saran keten şeritleri renklendirmek için kullanılmıştır. Yunanlılar tarafından Indikon olarak adlandırılan indigo, dünyanın en önemli ticari emtialarından biri haline geldi. Üretimi ve ticareti aslında birçok antik ve ortaçağ kentinin ekonomisini etkilemiştir.
Orta Çağ'da bu rengin yalnızca küçük miktarları doğu topraklarından Avrupa'ya ihraç edildi. Ancak dönüm noktası daha sonra, önemli ticaret yollarını keşfeden büyük kaşifler döneminde geldi.
İndigo'nun doğadaki kökeni
Doğal indigo tozu, yaprakları toplanıp suda en az 15 saat fermente bırakılan bir bitki olan Indigofera'dan elde edilir. Bu işlem sayesinde yapraklarda bulunan maddeler, pigmente karakteristik mavi rengini veren kimyasal bir bileşiğe dönüştürülür.
Fermantasyona bırakıldıktan sonra aslında sarımsı bir çözelti elde edilir ve bu daha sonra ikinci bir tanka dökülür ve çözeltiye havanın girmesine izin verecek şekilde karıştırılır. Oksijen mevcut bazı maddelerle reaksiyona girerek onları indigotine, indigo mavisini renklendiren bileşiğe dönüştürür. İndigo karmin karışımdan ayrılıp dibe çöktüğünde, kalan nemin uzaklaştırılması için bir kurutma işlemine tabi tutulur. Nihai ürün, hem toz hem de sıvı formda çeşitli şekillerde kullanılan katı mavi bir pigmenttir.
Kültürel ayırt edici sembol
Sanayi Devrimi sırasında büyüyen sektörler arasında tekstil sektörü de, daha verimli makine ve teknolojilerin kullanılmaya başlanması sayesinde hızlı bir gelişme yaşadı. Ancak indigo çok değerliydi, bu nedenle kimyager Adolf von Baeyer , pigmenti sentezlemek için bir yöntem geliştirdi ve bu yöntem onu ekstraksiyon yoluyla üretmekten daha ucuz hale getirdi. Sentetik versiyonun yaygın kullanımına rağmen, İndigofera bitkilerinden indigo çıkarma uygulaması günümüzde de devam etmektedir. Aslında Laos'un kuzey bölgesinde bu geleneği sürdüren Tai Lue gibi pek çok kabile var. Tuhaf olan şey, bu etnik grubun üyelerinin ellerinin mavi lekeli olmasıdır; bunun nedeni, boyama işlemi sırasında kadınların kumaşları çivit mavisine batırması ve ikincisinin daha sonra ellerine bırakarak onları renklendirmesidir. Bu, Tai Lue'nun ve bize kadar gelen tarihinin ayırt edici bir unsurunu temsil ediyor.
Yorumlar
Yorum Gönder